Κυριακή, Μαρτίου 30, 2008

Αβάντι μαέστρο

Οι μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις που δεν χρειάζεται να υπάρχουν για την ουσία, αλλά δημιουργούνται για να νομιστεί ο τύπος, είναι η βάση της ανάδειξης των ψευτοαρχηγών.
Πιο απλά. Οι άνθρωποι, όταν λένε ότι θέλουν να κάνουν κάτι, όχι μόνοι τους, αλλά μαζί με άλλους, και παρ’ όλα αυτά δεν μπορούν να το κάνουν επειδή δεν το έχουν εννοήσει, είτε σε βάθος, είτε σε πλάτος, τότε έχουν ανάγκη κάποιον να συντονίσει την παρανόηση.
Στην περίπτωση που κάποιος θέλει να κάνει κάτι μόνος του, αλλά βρίσκεται σε ανάλογη αμηχανία, αν ατυχήσει και δεν συναντήσει τον δάσκαλο, (ή αν έχει την τάση να δελεάζεται) τότε αναδεικνύεται ο ψευτοδάσκαλος.
Αν για παράδειγμα κάποιοι θέλουν να χτυπήσουν 60 παλαμάκια μέσα σε ένα λεπτό, όπου κάθε παλαμάκι θα απέχει από το άλλο κατά ένα δευτερόλεπτο, τότε χρειάζονται κάποιον που με την κίνηση του χεριού του θα τους δείχνει το ακριβές χρονικό σημείο κάθε κτύπου και παράλληλα με έναν σωματικό παλμό θα τους προδιαθέτει να τον πετύχουν. Χρειάζονται μαέστρο. Αν πάλι κάποιος πρέπει να μάθει πώς μόνος του θα χτυπάει 60 παλαμάκια ισόχρονα μέσα σε ένα λεπτό, χρειάζεται ένα δάσκαλο να του δείξει τον τρόπο.
Ο ψευτοαρχηγός στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα ήταν αυτός που θα δεχόταν να συντονίσει κάποιους που θα ήθελαν να πετύχουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα χωρίς να έχουν περάσει από τη φάση της ατομικής εκμάθησής του με ένα δάσκαλο. Ο ψευτοδάσκαλος στο ίδιο παράδειγμα θα ήταν αυτός που αντί να διδάξει τον τρόπο εκμάθησης, θα ομιλούσε γενικώς περί του πόσο ευτυχείς θα είναι όσοι ομαδικώς επιτύχουν το περί ου ο λόγος αποτέλεσμα, το οποίον επιτυγχάνεται τάχα, όχι επί τη βάσει της ατομικής εξάσκησης και παιδείας, αλλά δια της μαγικής χειρός του μαέστρου.

Μπορεί το παράδειγμα να φαίνεται απλό, επειδή όλοι συνοδεύουμε με παλαμάκια τον Νταλάρα (αυτός μου ήταν πρόχειρος). Αλλά, μία αναδρομή στα παιδικά μας χρόνια θα μας θυμίσει το πώς το κατακτήσαμε.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φλαπ είναι ο όρος που σημαίνει την κατά λάθος (ή μη) ασύγχρονη κρούση;
Όταν πάμε να χτυπήσουμε τα δυο μας χέρια στα πόδια μας, αλλά δεν συμπίπτουν χρονικά οι κτύποι;

Αυτό ήταν ο πρώτος συνειρμός.

Καλημέρα.

Dimitri Sykias είπε...

Το πράγμα δυσκολεύει αν αποφασίσουμε να χτυπήσουμε άπειρα παλαμάκια σε 1 λεπτό, ή 60 παλαμάκια σε άπειρο χρόνο. Οι ψευτοδιδάσκαλοι τότε ονομάζονται θρησκευτικοί αρχηγοί, αν και δεν αποκλείεται να βρεθεί και κάποιος μεταξύ τους που να είναι πραγματικός δάσκαλος. Οι κάθε είδους απειρισμοί άλλους μεν έκαμαν διάσημους, άλλους πλούσιους και έναν, τον άριστο, από την κατάθλιψη τον οδήγησαν στο θάνατο.
Διαισθάνομαι βέβαια ότι η μπερεκέτια λάου-λάου (καλή ανάρρωση και στον Λούα-Λούα επ’ ευκαιρία) μεθοδολογία εξαγωγής συμπερασμάτων κάπου αλλού το πάει, αλλά δεν μπορώ να διακριβώσω το που από τα στοιχεία που εδόθησαν.

Μαργαρίτα Συγγενιώτου είπε...

Συμφωνώ με τον dsyk. Κάτι θέλεις να πεις εσύ, αλλά έχω χάσει επισόδεια. Έλειπα κι όλας, ενημέρωσέ με.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Δεν υπάρχουν στενές προεκτάσεις.

kukuzelis είπε...

Μάλιστα! Κατάλαβα! Λες για τον πρωθυπουργό. Ή τον Τσίπρα;

4-7-11 είπε...

Εγώ κάπου στα παιδικά χρόνια το ψάχνω, αλλά... θέλει ψάξιμο.

4-7-11 είπε...

Τώρα που το ξαναδιάβασα,... ίσως να μη μιλάς γιά κάτι προσωπικό, αλλά να αναπτύσεις απλά ένα θεώρημα. (Όταν η γυναίκα σου σιδερώνει τέτοια ώρα και έχεις αχώνευτα και 4 γκολ, είναι τουλάχιστον ανάγωγο να κοιμάσαι έστω και στις 4:26. Ο προβληματισμός λοιπόν ενός φίλου, είναι ο καλύτερος σύντροφος).

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)