Παρασκευή, Νοεμβρίου 11, 2005

ΤΙΣ ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΣ......

Την βλέπω κάθε βράδυ, σχεδόν ανελλιπώς.
-"..και απευθύνομαι σ' όλο το πανελλήνιο",
-"...η διάστασή του είναι 1,35 επί 0,90",
-"...τα πολύ ωραία, πανέμορφα, μαγικά χαλιά μου".

Ζουμπουρλή, φλύαρη, αθώα νάρκισσος, πανέξυπνη έμπορος, καπάτσα-κωλοπετσωμένη, γλυκειά και εύθυμα ερωτική: Η Μιραράκη, η Δέσποινα, με όλη της την γκαλερί. Δεν σε αφήνει καν να την θαυμάσεις. Αυτοθαυμάζεται!!!!! (επίτηδες τα έβαλα τόσα θαυμαστικά).

Τίς Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών; Συ εί ο Θεός ημών ο ποιών θαυμάσια μόνος. (μέγα προκείμενον των Θεοφανείων, ήχος βαρύς εναρμόνιος).

Υπάρχουν κι άλλοι Θεοί, αλλά ο δικός μας είναι ο πιο ισχυρός. Μόνον ο δικός μας Θεός είναι θαυματουργός.

Τα μουσικολογικά άλλη φορά......

Αν δεν δείτε, δεν θα πιστεύσετε........

4 σχόλια:

Mirandolina είπε...

Σήμερα που είδα την αφίσσα της, με ξανθισμένο το μαλλί και ένα χαμόγελο κατάλευκο, να διαφημίζει το μπαζάρ της, πρώτη φορά μου φάνηκε σχεδόν γλυκιά -- να ναι καλά το κείμενό σας.

Αστραδενή είπε...

Μας έλειψες...γιατί να μην στο πω;
Το σχόλιό σου ήταν ωραιότατο -ο Ακίνδυνος,ο Ελπιδοφόρος,ο Πηγάσιος ο Αφθόνιος και ο Ανεμπόδιστος να σε φυλάνε.Ναι όλοι μαζί γιορτάζουν στις 2 νοεμβρίου.
Ε όποιος ψάχνει βρίσκει...

Σε ακούμε.

Rodia είπε...

Αχ, αυτές οι μαγευτικές περιγραφές των χρωμάτων που έχουν μυρωδιά και γεύση! Κανελλοκοκκινοπορτοκαλί! Πώς να το συνθέσω Θε μου? Τρελλαίνομαι!

Ανώνυμος είπε...

Μα, τι έγινες; Γιατί δε γράφεις πια;;;
Προχτές ανακάλυψα το blog σου, σήμερα έκατσα και διάβασα σχεδόν όλα σου τα παλιά posts και έχω μείνει άφωνη..
Είναι ανυπόφορο να αποχωρίζεσαι αυτούς που μόλις έχεις γνωρίσει- που λέει κι ο αγαπημένος Oscar.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)