επάνοδος

Συσκευ..Aσία

Ποιό από τα δύο κοριτσάκια έχει [ωραιότερη] φωνή;
... Ε, μα το πιο όμορφο, ... το πεταχτούλι.
Διότι, η ομορφιά πρέπει να είναι ισοπεδωτικά εξωτερική.
Φαίνεται, ακόμα και στην πολύκοσμον Κίνα, είναι δύσκολο να βρεις αυτό που ακριβώς γυρεύεις ... σκηνοθέτα μου (κλικ).

Ώριμα φρούτα

Περσινά ξινά σταφύλια, θα μου πείτε....., αλλά δεν το έβαλα για φρέσκο.

«Το συμφωνητικό», δήλωσε ο κ. Χατζηγάκης, «έτσι όπως θα κατατεθεί στη Βουλή θα αφορά τους ετερόφυλους. Από εκεί και πέρα, θα δούμε, όταν η κοινωνία ωριμάσει, αν ωριμάσει πάνω σε αυτό, το θέμα θα προχωρήσει.......... Πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα ανώριμη σε αυτό το θέμα».

Απλώς, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται: " Όταν η κοινωνία ωριμάσει" τότε αμέσως η κυβέρνηση σπεύδει και κάνει τις ώριμες αντιλήψεις της κοινωνίας νόμο του ελληνικού κράτους.

Λοιπόν, με βάση αυτή τη λογική θα μπορούσαμε να σταχυολογήσουμε διάφορες ωριμασμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές, ώστε να προτείνουμε να καλυφθούν με νόμους:

1-Επιτρέπεται το διπλοπαρκάρισμα σε όλους ανεξαιρέτως τους δρόμους.
2-Στις δημόσιες υπηρεσίες το ωράριο αναπροσαρμόζεται καθημερινά από τους ίδιους τους υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν δικαίωμα προαιρετικής προσέλευσης στον χώρο εργασίας.
3-Στους ιδιωτικούς εργασιακούς χώρους καταργούνται τα εργασιακά δικαιώματα και ισχύει η ελεύθερη διαπραγμάτευση .... όπως την ορίζει ο εργοδότης.
4-Καταργούνται με σχετικές τροπολογίες τα χρέη όσων ΠΑΕ κατεβάζουν διαμαρτυρόμενους τους οπαδούς τους στους δρόμους.
5-Βασικός μισθός 1500 € καθαρά στο χέρι, κατώτατη σύνταξη 1000 € καθαρά στο χέρι.
6-Φακελάκι σε όλους τους γιατρούς.
7-Όλες οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες υπάγονται στην Επιτροπή της Γιουροβίζιον και στο Φεστιβάλ τραγουδιού.
8-Κλείνουν τα μπλογκ.

Α!, μόλις με πληροφορούν από το κοντρόλ ότι "η ωριμασμένη αντίληψη Νο 4" ήδη ισχύει, η Νο 5 απορρίπτεται διότι αφορά σε μία μικρή αμελητέα μειοψηφία, οι Νο 2 και 3 εμπίπτουν στο εθιμικό δίκαιο, η Νο 1 και 6 αφορούν σε καθαρά αισθητικές επιλογές των πολιτών και δεν εμπίπτουν σε νομοθεσία, η Νο 7 θα επιβληθεί εμμέσως δια της καταργήσεως των χορηγιών σε θέατρα, συμφωνικές ορχήστρες και λοιπούς ανωφελείς οργανισμούς, ενώ η Νο 8 επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, κοινώς "Ίτε παίδες Ελλήνων" ή και "Γιούργκια παλληκάρια μου".

ΚΑΛΑ ΒΡΥΑ ΙΙ (Πεταουνάτι Ζιγκονέλα - καταγραφή και αναστατική εκτέλεση)

Συνήθως λίγοι κλικάρουν σε λινκ. Αναδημοσιεύω προχθεσινά:

Την Αγγέλισκα τη γνώρισα το 1982 στο Σανέρμο, ένα σχεδόν ερειπωμένο και εγκαταλελειμμένο χωριό της Μάγνα Γκρέτσια. Ήταν μια χαριτωμένη ροδοκόκκινη γριούλα, παχουλή και κοντούλα. Το ‘τσουζε και με το παραπάνω. Έπινε γκράπα που έφτιαχνε η ίδια από μουσμουλοκούκουτσα. Είχε χηρέψει πριν καμιά 25αριά χρόνια και καμάρωνε δείχνοντας τη φωτογραφία του συχωρεμένου: «Ιο σόνο φελίτσια, έκουσα μόνο φοτοκραφία», έλεγε και γέλαγε σαρκαστικά. Μου τραγούδησε αυτό το τραγουδάκι και σημείωσα τα λόγια καθώς και τη μελωδία στο πεντάγραμμο. Δυστυχώς, το πεντάγραμμο το έχασα. Ίσως, αν η τύχη το φέρει και διαβάσει η Ρ.Κ. το ποστ μου αυτό, θα μπορούσε να παρακάμψει τα όσα άχαρα συνέβησαν μεταξύ μας και να μου στείλει την κασέτα της ηχογράφησης που από πείσμα τελικά είχε κρατήσει παρόλο που, υπό άλλες βεβαίως συνθήκες, είχε υποσχεθεί να μου χαρίσει – είμαι σίγουρος ότι θυμάται την διεύθυνσή μου…. 

Το τραγούδι της Αγγέλισκα:
Άντρα μου σπέρι κάτιο ρένο
πεταουνάτι ζιγκονέλα.
Το κάρο μου να πριπεράτι
α λα μουντάνα πεζαόλα.

Άντρα μου λέι τζίντζιρελα
ε στόλο τάτι τα τσαγκία.
Ιλ μόντου μόρου τιμου κάνι
ε παρά με παραμιτία.

Άντρα μου άλοκα κε όνι
όλα τέλον τα κορταμένο,
μένα ντε σόλο τιμορία
περ λα σκιάντι ε κιτόνο.

Ελεύθερη απόδοση:
Ο άντρας μου ελπίζει σε κάποιο θαύμα:
μια μικρούλα ευκίνητη.
Την καρδιά μου θα προετοιμάσει
να εξοριστεί στις ερημιές.

Ο άντρας μου μαζεύει ασπροκίτρινα ανθάκια
και μ’ αυτά στολίζει τα παπούτσια του.
Ξέρω τι κάνει όλη μέρα πίσω απ’ την πλάτη μου
και μετά ζητάει να τον παρηγορήσω.

Ο άντρας μου τα κατοικίδια ζώα και τα γαϊδούρια
τα θέλει όλα να ‘ναι χορτασμένα,
ενώ εμένα αποκλειστικά με δέρνει
με αφορμή το καπέλο του και το παλτό του.

Η Ρ.Κ. μου έστειλε την κασέτα. Την ευχαριστώ και δεν πρόκειται να την απασχολήσω ξανά.

Σανέρμο, 8 Αυγούστου 1982, Αιμιλιανού του ομολογητού.
Αγγέλισκα Καμαρόνο, τραγούδι: ΠΕΤΑΟΥΝΑΤΙ ΖΙΓΚΟΝΕΛΑ, καταγραφή Ρ.Κ.


Αναστατική εκτέλεση, σήμερα το μεσημέρι. Παίζει το συγκρότημα Γκαριττάνο, τραγουδά ο Μπερεκέτης

Περί πίστεως

"Εάν η πίστις ομολογηθήσεται, ουκ αν πίστις θεωρείται. Πίστις δε μη θεωρουμένη, ουδαμού και ληφθήσεται. Και ει τα πάντα ως άπαντα θεωρούνται, ως άπαντα ομολογηθήσονται. Εάν δε ομολογίαν παραδώσουσιν, ουκέτι παραδοθήσονται. Οι παραδοθέντες αποκληρώσουσιν τα λελυμένα, οι δε εκδοθέντες λύσωσιν τα παραδεδομένα. Και εγγύς ελθόντες οι ομολογούντες τοις πιστεύσασι, πιστεύσουσιν. Και οι μεν πιστεύσαντες ομολογήσουσιν θεωρίαν, οι δε εκ του πλησίον θεωρήσαντες, πίστιν. Θεωρούντες δε ημείς την ομολογίαν των πιστευσάντων, ληψόμεθα και την απαλλαγήν. Αμήν"
Πατρολογία ημετέρα VII, 728, δεξιόστροφος μετά κρουπίδος κιτρίνης. Αμπαλάτης: "δος μοι, δος μοι τα κάλη, και περιληφθήσεται το ευαγές περίπου"

ΚΑΛΑ ΒΡΥΑ

Την Αγγέλισκα τη γνώρισα το 1982 στο Σανέρμο, ένα σχεδόν ερειπωμένο και εγκαταλελειμμένο χωριό της Μάγνα Γκρέτσια. Ήταν μια χαριτωμένη ροδοκόκκινη γριούλα, παχουλή και κοντούλα. Το ‘τσουζε και με το παραπάνω. Έπινε γκράπα που έφτιαχνε η ίδια από μουσμουλοκούκουτσα. Είχε χηρέψει πριν καμιά 25αριά χρόνια και καμάρωνε δείχνοντας τη φωτογραφία του συχωρεμένου: «Ιο σόνο φελίτσια, έκουσα μόνο φοτοκραφία», έλεγε και γέλαγε σαρκαστικά.
Μου τραγούδησε αυτό το τραγουδάκι και σημείωσα τα λόγια καθώς και τη μελωδία στο πεντάγραμμο. Δυστυχώς, το πεντάγραμμο το έχασα. Ίσως, αν η τύχη το φέρει και διαβάσει η Ρ.Κ. το ποστ μου αυτό, θα μπορούσε να παρακάμψει τα όσα άχαρα συνέβησαν μεταξύ μας και να μου στείλει την κασέτα της ηχογράφησης που από πείσμα τελικά είχε κρατήσει παρόλο που, υπό άλλες βεβαίως συνθήκες, είχε υποσχεθεί να μου χαρίσει – είμαι σίγουρος ότι θυμάται την διεύθυνσή μου….

Το τραγούδι της Αγγέλισκα:

Άντρα μου σπέρι κάτιο ρένο
πεταουνάτι ζιγκονέλα.
Το κάρο μου να πριπεράτι
α λα μουντάνα πεζαόλα.

Άντρα μου λέι τζίντζιρελα
ε στόλο τάτι τα τσαγκία.
Ιλ μόντου μόρου τιμου κάνι
ε παρά με παραμιτία.

Άντρα μου άλοκα κε όνι
όλα τέλον τα κορταμένο,
μένα ντε σόλο τιμορία
περ λα σκιάντι ε κιτόνο.

Ελεύθερη απόδοση:
Ο άντρας μου ελπίζει σε κάποιο θαύμα:
μια μικρούλα ευκίνητη.
Την καρδιά μου θα προετοιμάσει
να εξοριστεί στις ερημιές.

Ο άντρας μου μαζεύει ασπροκίτρινα ανθάκια
και μ’ αυτά στολίζει τα παπούτσια του.
Ξέρω τι κάνει όλη μέρα πίσω απ’ την πλάτη μου
και μετά ζητάει να τον παρηγορήσω.

Ο άντρας μου τα κατοικίδια ζώα και τα γαϊδούρια
τα θέλει όλα να ‘ναι χορτασμένα,
ενώ εμένα αποκλειστικά με δέρνει
με αφορμή το καπέλο του και το παλτό του.

Η ΣΤΑΚΑ του papeerte

σε ηχογράφηση ζωντανή να σπαρταράει σα στάκα

Στη γούρτσα κα στη ρεματιά
λιγκόνιζε μιά στάκα.
Εδιάκα τη μανίκωσα
και κάνω να τσαρδίσω.

Στο ρούπι ζα την τσέπη μου
μού κοψε μιάνε ζάγκλα,
μου λάκιξε η πονηργή
και μ’ άφησε σουλάτο.

Σύρω να πω στη γιούπα μου
χρουπάδι να μου σάξει,
σα τσαναβγώ στη ρεματιά
τη στάκα να τσουρίξω.

παίζει το συγκρότημα παραδοσιακής μουσικής "Γκουρτσοπούλα", τραγουδάει ο Γεράσιμος Μπερεκέτης

------------------------------------------------------
Εξηγούμαι: πρόκειται για απομίμηση  δημοτικού τραγουδιού (δημοτικό τραγούδι μαϊμού), ή μήπως τελικώς είναι δημοτικό τραγούδι (τι του λείπει;):
υπερλεξιστικοί στίχοι: Σταμάτης Αθανάσουλας (κάποτε Hamarn Papeerte)
μουσική "a la maniere?": Γιώργος Χατζημιχελάκης

ΤΩι ΑΓΝΩΣΤΩι ΛΕΞΙΛΟΓΙΩι

Ο Δήμος σας διοργανώνει μια εκδήλωση με θέμα την παράδοση. Ως εκπρόσωπος της μαθητικής σας κοινότητας αναλάβατε τη σύνταξη ενός κειμένου που θα εκφωνηθεί στην εκδήλωση. Σ’ αυτό να αναφέρετε τις αιτίες για τις οποίες πολλοί νέοι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την παράδοση και να προτείνετε τρόπους επανασύνδεσής τους με αυτήν (500-600 λέξεις).

από εδώ

......ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Δημήτρης Πλατής δήλωσε στο ΣΚΑΪ ότι ζητούμενο είναι ο μαθητής να μπορεί να εκφραστεί και όχι να γνωρίζει και την τελευταία λέξη...... "Ας μην ξεχνάμε, πρόσθεσε, και τους αλλοδαπούς μαθητές"...

"Ο καθείς και τα όπλα του, είπε" (Ο. Ελύτης)

Ο Δήμος μας είναι πάρα πολλοί καλό παιδί. Φέρετε σε όλους ευγενικά και τον αγαπάμε όλοι. Είναι εξιπαιρετικός. Πέρσι που δούλεβε σε ένα μπαρ για να βγάλει το χαρτζιλίκι του, εμάς που ήμαστε συγκενοίς του μας σερβίριζε αμέσος κι όχι μόνο εμάς αλλά και όλη τη κοινότητα. Και στο τέλος έμενε μέχρι το τέλος να παραδόση τα λεφτά στο αφεντικό. Ποτέ δεν πήγενε να γλιτόσει τη παράδοση. Ενώ κάτι άλλα γκαρσόνια και κλέβανε και καθηστερούσανε. Αυτά τα γκαρσόνια οι αλβανοί πρέπει να επανασυνδεθούνε. Τότε θα καταλάβουνε ότι όλοι είμαστε ίσοι. Και για να το καταλάβουνε δεν χρηάζοντε πολλά λόγια.

Υ.Γ. "Χρόνια και χρόνια ασχολιόμουνα με το τραγούδι και πάντα βρε παιδί μου είχα την εντύπωση ότι ο Δήμος Μούτσης είναι μια περιοχή μεταξύ Αλίμου και Καλαμακίου........."

ΤΗΣ ΚΑ?ΟΜΟΙΡΑΣ

Η εμφάνιση της Καλομοίρας στη Γιουροβίζιον ήταν χωρίς ψεγάδια, ακολουθώντας τις σύγχρονες ροπές. Σε τίποτα δεν θύμισε τα ανδροειδή που την συναγωνίστηκαν, αλλά ούτε και τα παρωχημένα στυλ που είχαν οι εμφανίσεις περασμένων καλλιτεχνών, οι οποίες είναι υπόδικες για το ότι η Ελλάδα είχε εξοβελιστεί από τις πρώτες θέσεις.

ΓΛΩΣΣΑΡΙ με βάση τις διευκρινίσεις της επιτροπής του ΥΠΠΟ στις σημερινές πανελλήνιες εξετάσεις (20-5-08)
δείτε και εδώ
1. ψεγάδια: ελαττώματα
2. περασμένων: ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή (σ.σ. επί τω προκειμένω την καλλιτεχνική)3. υπόδικη: υπόλογη, ένοχη
4. ροπές: απόψεις
5. παρωχημένα: ξεπερασμένα
6. του ανδροειδούς: του ανθρωπόμορφου
7. εξοβελιστεί: διωχτεί
Τώρα τί να πούμε για την εν λόγω επιτροπή (όχι της Γιουροβίζιον); Είναι ροπές αυτές που έχει; Είναι υπόδικη, υπόλογη άρα όπως η ίδια διευκρινίζει ένοχη!!!...?

Τέρμα τα ούζα

Μόλις επέστρεψα από Χίο ..... τέρμα τα ούζα.

Ασχολήθηκα άμεσα με το να σβήσω ένα ανώνυμο σχόλιο στο προηγούμενο ποστ, το οποίο φαντάζομαι, όσο έλειπα, θα κόρδωνε επιχαίροντας των ευκαιριών της ανωνυμίας.

Συμφωνώ για το ΑΠΑΛΑΡΙΝΑ. Αρωματικό και ελαφρύ. Αλλά προτιμώ το 5αρι το ΤΕΤΤΕΡΗ και μάλιστα σκέτο, με κουκιά και κανένα γιαπράκι* για μεζέ, αλλά για μέχρι 3 ρακοπότηρα, μεσημέρι ώρα μιάμιση (η αγαπημένη ώρα γεύματος κάθε συνειδητού συνταξιούχου - εγώ είμαι συνταξιούχος πνεύματι) .... και μετά υπνάκος.

Και προσθέτω ότι το ούζο, το καλό και δυνατό ούζο, είναι εξαίρετο χωνευτικό .... αρκεί να μη χρειαστεί να χωνέψεις το ίδιο. Είπαμε το πολύ μέχρι 3 ρακοπότηρα, άντε για σένα 4. Αλλιώς νερώστε το, κάντε το τραπέζι σκακιέρα και τα καραφάκια πιόνια και βοήθειά σας.

Ο Θεός έδωσε και τα σιμέκο και τα πριμπεράν.

*ντολμαδάκι μινιόν, αμπελόφυλλο και λίγο γέμιση - όσο ρύζι τόσο κρεμμύδι. Ξέρω να τα τυλίγω, είναι τέχνη. Τα ταιριάζεις στο τσουκάλι και βάζεις από πάνω τους ένα πιάτο (ανάποδα, σαν κάσκα) - νερό μέχρι να καλυφθεί το χείλος του πιάτου. Βρασμός 3/4 της ώρας.

Μια ιδέα για τα ΠΡΟΣΕΧΩΣ ποστ - ορεξάτος γύρισα .... αχ, αυτός ο αέρας και το φως της Ιωνίας:

διαβάστε αυτό το άρθρο του Νίκου Δοντά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Μ.Παρασκευής

και επίσης αυτό το ημέτερον το οποίο συνδημοσιεύτηκε (ο τίτλος του δεν είναι δικής μου επιλογής, θα το τιτλοφορούσα ίσως "Τα στασίδια των ψαλτάδων μας παλκοσένικα;" αν ήταν, φυσικά, ποστ. Οι δημοσιογράφοι όμως ξέρουν καλύτερα -και το εννοώ- τι ταιριάζει ως τίτλος σε ένα δημοσίευμα).

δωρεάν διαφήμιση

στον Λάμπρο, τον Δημήτρη και τον Βαγγέλη (κατά σειράν προσελεύσεως).



Το ούζο, άμα είναι σωστό - και αυτό εξαρτάται απ' την παρέα - δεν συγκρίνεται με τίποτα. Κι άμα είναι και ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ ακόμα καλύτερα.
ΟΥΖΟ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ. ΑΣΥΓΚΡΙΤΟ!

Ο ΠΟ[νο]ΛΕΜΟΣ

Εορτάζοντας την επέτειο των 30 χρόνων από τότε που ο 15χρονος Δημήτρης Διδυμιώτης, κατά την ώραν της παραδόσεως του μαθήματος της Ιστορίας, ευρίσκετο χάσκων ως συνήθως εις κατάστασιν ενδοαπορροφήσεως, τιμής ένεκεν, εκθέτω εις κοινήν κρίσιν μιάν υπ' εμού του ταπεινού μελοποίησιν και κλιποποίησιν ενός στιχουργήματός του:


Ο ΠΟ[νό]ΛΕΜΟΣ ή ΠΑΣΤΙΛΙΕΣ

Γύρισα από τον πόλεμο
μ' ένα φρικτό πονόλαιμο.
Τί κι αν παστίλιες γέμισα
δεν τον καταπολέμησα.

Θα πείτε: "άντεξες πόλεμο
και κλαις για ένα πονόλαιμο.
Άλλοι πήγαν στον πόλεμο
και τους τον 'κόψαν το λαιμό,
κι εσύ παραπονιέσαι;
Σ' έχουμε 'δω αρτιμελή
και μια πρησμένη αμυγδαλή
σε κάνει και χτυπιέσαι;"

Πράγματι, θα 'ταν φοβερό
σε τέτοιον άγριο πόλεμο
-σκεφτείτε, μια στις χίλιες-
αν μού 'χαν κόψει το λαιμό,
τότε, χωρίς πονόλαιμο,
πώς θα 'τρωγα παστίλιες;

Βραδυά Χορού

Τι μου κατέβηκε πρωτοχρονιάτικα....

(Έμμεση αναφορά στη σκληρή πραγματικότητα που συνδέεται με τα μισά ανθρώπινα δικαιώματα - ξέρετε ο άνθρωπος σύμφωνα με μία θεωρία αποτελείται από σάρκα και πνέυμα).

Παραμονή Πρωτοχρονιάς σήμερα. Λέω να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου. Αλλά θα ήθελα τη συμβουλή σας και δεν πειράζει ας καθυστερήσει το δώρο. Λέω λοιπόν να πάω και να αγοράσω καμιά χιλιάδα cd, κλασικής κυρίως μουσικής, αλλά για να μη μου πιάνουν χώρο λέω να τα μετατρέψω σε mp3, σε ανάλυση υψηλή, 192 Mbps τουλάχιστον. Να τα βάλω σε ένα σκληρό, πιστεύω ένας πεντακοσάρης θα φτάσει και θα περισσέψει. Και μετά, τα cd θα τα βάλω στην αποθήκη, σε κούτες από Νουνού. Αλλά θεωρώ πεταμένα λεφτά να χαραμίσω 120€ για ένα σκληρό δίσκο. Μήπως ξέρει κανείς καμιά διεύθυνση στο ίνερνετ να κατεβάσω στη ζούλα ένα σκληρό, ας είναι και 250άρης. Θα κατεβάσω δύο, βρε αδερφέ….

Μια πρόταση ΕΥΓΟΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας, (16 Οκτώβρη), θα προσπαθήσω να προσδιορίσω κάποιες ειδικές παραμέτρους που καθορίζουν το αν ένας νέος, ο Τάκης συγκεκριμένα, θα ανήκει στη μεσαία τάξη.

Βασική παράμετρος για να ανήκει ένας νέος στην μεσαία τάξη είναι ο υψηλός δείκτης μακροβιότητας που καθορίζεται από το DNA των οικογενειακών δέντρων και των δύο γονέων του.
Επίσης, σημαντικός παράγων είναι ο χαμηλός δείκτης γονιμότητας των συγγενών πρώτου και δευτέρου βαθμού της αμέσως προηγούμενης από αυτόν γενιάς, σε συνδυασμό με τον υψηλό δείκτη γονιμότητας της προπροηγούμενης γενιάς (αυτής των παπούδων του).

Με βάση τα ανωτέρω ο αμφιθαλλής αυτός νέος θα είναι μοναχοπαίδι, θα έχει και τους δύο γονείς του, καθώς και δύο παππούδες και δύο γιαγιάδες. Επιπλέον θα περιστοιχίζεται από άτεκνους θείους και θείες. Ως εκ τούτου θα μπορεί να έχει μηνιαίο εισόδημα 1500€ με μία σειρά απλών προφορικών καθημερινών μεν, όμως καθόλου γραφειοκρατικών αιτήσεων:

-Ρε πατέρα, πέσε 10€
-Μαμά, ρίξε εικοσάρικο.
-Παππούλη Α, τι κάνουμε σήμερα, θα πιω καφεδάκι; (5€).
-Παππούλη Β, τι κάνουμε σήμερα, θα πιω καφεδάκι; (5€).
- Γιαγιά Α, τι κάνουμε σήμερα, θα πιω καφεδάκι; (5€).
-Γιαγιά Β, τι κάνουμε σήμερα, θα πιω καφεδάκι; (5€).
-Γεια σου ρε μεγάλε μπάρμπα Α, γόη …..(5 € - 20€, μόνο και μόνο για το χαμόγελο και τη φιλοφρόνηση).
-Γεια σου θείτσα Α αειθαλλής ……(5 € - 20€, μόνο και μόνο για το χαμόγελο και τη φιλοφρόνηση ).
-Θείε Β, έχω κάτι δυσκολίες και δεν θέλω να πάρω απ’ τη μάνα μου, μπορείς να μου εξασφαλίσεις γι αυτή τη βδομάδα ‘κανα δυακοσαρικάκι, (ο μπάρμπας υποθέτει ότι τα φράγκα θα πάνε για δημόσια θεάματα με ευτυχή κατάληξη, «χαλάλι στο παιδί, νέο παιδί είναι…..»).
-Θεία Β ξέμεινα και δεν έχω να πάρω δώρο για τα γενέθλια της Λίτσας, (η θεία, γεροντοκόρη, χαίρεται που ανεψιός φροντίζει να είναι υπογραμμός με το κορίτσι του. Έτσι πρέπει να είναι οι άντρες).

Γιατί, λοιπόν, ο Τάκης να πάει να πιάσει δουλειά στο MULTIRAMA για 600€ το μήνα; Αυτές οι δουλειές είναι για προλετάριους.
Εάν λοιπόν μια υγιής πολιτεία θέλει να εξαλείψει το πρόβλημα της φτώχειας ειδικά στους νέους, καθώς και το προλεταριάτο γενικώς (δύο κακά μαζί), δεν έχει παρά να εφαρμόσει γενικευμένα αυτό το πρόγραμμα ευγονικής οικονομίας.

ΥΓ. παράδειγμα με Λίτσα, ας φτιάξει άλλος, διότι δεν προβλέπεται από τη σύμβασή μου δύο παραδείγματα ανά ποστ.

Έχασα το πορτοφόλι μου.....

Χτες κατηφορίζοντας την Αλεξάνδρας, με έντονο βηματισμό, ομολογώ, παρά την σχετικήν ηλικίαν μου και την αγυμνασίαν μου, κέρδισα την εμπιστοσύνη προς τις σωματικές μου δυνάμεις, αλλά κάτι επειδή νεάνισα, κάτι επειδή σφύριζα, μου 'πεσε το πορτοφόλι μου και δεν το πήρα είδηση. Δεν είχα μέσα και τίποτα το αξιότιμο. 25 € και την πολιτιστική μου ταυτότητα. Παρακαλώ όποιον το βρει να μου επιστρέψει τα 25€ και ας κρατήσει την εν λόγω ταυτότητα και το πορτοφόλι.

Γκουρμέδες...

"Όταν μπαίνεις ("πίνεις" είναι το σωστό) στην ταβέρνα κάθεσαι και δε μιλάς
κάπου-κάπου αναστενάζεις απ' τα φύλλα της καρδιάς". Β. Τσιτσάνης

Οι γκουρμέδες είναι ένα είδος χουρμάδων με κάπως τραχύτερη προφορά, ίσως πιο αλανιάρικη. Ορισμένα είδη προγόνων μας αρέσκονται στους γκουρμέδες. Τους βρίσκουν δε νοστιμότατους.

Αντί πινακίου φακής

Ο Κίου Φακ Ις, φύλαρχος φυλών της συνοριακής γραμμής μεταξύ Κίνας και Μογγολίας, ρέπων εις τον σεξουαλικόν σαδισμόν, απωλέσας αδίκως υπό του αυταδέλφου του την εξουσίαν αντί πινακίου φακής, είχεν ωστόσο προλάβει να αφήσει το ίχνος του εις την ιστορίαν του τόπου του, ιστορίαν και εις ημάς γνωστήν, ένεκεν του ότι κατά την άσκησιν της εξουσίας του, παροιμιώδη έμειναν τα αντίποινά εις τα οποία υπέβαλε τους εχθρούς του, γνωστά και ως ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΚίΟΥ ΦΑΚ ΙΣ. Επρόκειτο για αντίποινα με βάση τo γαμηστερό φιλί (FUCK KISS), ασφαλώς. Το Κίου είναι ανετυμολόγητον, παρετυμολογείται δε από το ΤΣΙΟΥ (σαφής ηχητική αναφορά εις πτηνά), διότι ο Κίου Φακ Ις είχε μύτην αιχμηρότατην και ραμφώδη, η οποία καθιστούσε κάθε φίλημά του μαρτύριον για τον φιλούμενον ή την φιλουμένην, (εκ του "ασπάζομαι", <"ας πας ζωμέ", ήτοι "χαλάλι σου με ξεζούμισες").

Υ.Γ. ευχαριστήρια στον Μηνά Α. για την ετυμολογική αναφορά FUCK KISS

Εκδοχές.............

Οι καπνιστές πεθαίνουν πρόωρα.
Οι τηγανιτές είναι νοστιμότατες.
Οι μαγειρευτές διατηρούνται περισσότερο.

Οι μισοψημένες κρατούν το αιματάκι τους.
Οι ψητές το θέλουν το λεμονάκι.
Οι παραψημένες μοιάζουν με σόλες.
Οι ωμές δεν τρώγονται (από όλους..;).

Σσσσσσς, λίγο ησυχία παρακαλώ............Κοιμάμαι.