Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα με κομψό τρόπο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα με κομψό τρόπο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή, Ιουνίου 29, 2014

Γκλας αρμόνικα

Τα τασάκια τα μπακιρένια είναι εύηχα περισσότερον από διακοσμητικά. 

Το αντίθετο για τα κολωνάτα κρυστάλλινα ποτήρια θα έλεγε κάποιος έναντι των υαλίνων. Με γυάλινα κι όχι με κρυστάλλινα κολωνάτα, γεμίζοντάς τα καθένα με διαφορετική ποσότητα νερού, φτιάχνεις μιαν γκλας-αρμόνικα, μιαν ποτηράτην άρπα, και παίζοντας-παίρνοντας μια νότα από κάθε ποτήρι δημιουργείς ζωηράς εντυπώσεις, μελωδικάς μάλιστα, εάν είσαι ικανός, τόσον ως χορδιστής, όσον και ως παίκτης. Γι’ αυτό μην τους ακούτε αυτούς που προσπαθούν ματαίως λόγω τεχνικής ελλείψεως να ηχήσουν σύροντας το δάκτυλόν τους επί στομίου ποτηριού υαλίνου, ότι τάχα αν είχον κρυστάλλινον ο ήχος θα έβγαινε … κρυστάλλινος. Απλώς δεν γνωρίζουν την τεχνικήν. Πιθανότατα έχουν παραλείψει να βρέξουν το δάχτυλό τους, ή αν το έχουν βρέξει, δεν έχουν την υπομονήν και την διαίσθησιν να το σύρουν αρκούντως ταχέως και πιεστικώς επί του στομίου – πάντα υαλίνου ποτηριού. Ουχί κρυσταλλίνου.

Και αύτη ταύτη η έλλειψις τεχνικής δεν απέχει πολύ απ’ το να λες τα πράγματα γύρω-γύρω από αυτό που αξίζει να λέγεται. Διότι αυτό που αξίζει να λέγεται συνήθως, εις μάτην,  παρομοιάζεται αξιολογούμενον οπτικώς και ουχί ηχητικώς.

Οπότε, αν γνωρίζεις την τεχνικήν της γκλας-αρμόνικα, κι έχεις ποτήρια γυάλινα κολωνάτα μπροστά σου αραδιασμένα, μάζεψέ τα, διότι κακώς εκεί ευρίσκονται, και βγάλε στο τραπέζι αυτά τα παλιά ποτηράκια του κρασιού που είχαν οι ταβέρνες με τα βαρέλια. Και ρετσίνα Κουρτάκη να βάλεις μέσα θ’ αγιάσεις, αν έχεις φίλους γύρω σου, καλά παιδιά, να πιήτε παρέα. Και πλαστικά ποτηράκια αν είναι ανάγκη…

Διότι πολλοί θα προτιμήσουν ο λόγος τους να έχει κρυσταλλίνην οπτικήν διαύγειαν και καμμίαν ηχητικήν ύπαρξιν.  Και ουδέποτε, παρ΄ όλο που ίσως τα έψαξαν πολύ για να τα αγοράσουν στο Γιουσουρούμ,  θα χρησιμοποιήσουν τα τασάκια τους τα μπακιρένια ως ηχητικάς πηγάς.




Τρίτη, Οκτωβρίου 16, 2012

Λίαν ευγενώς


««Επέπληξα κάποιον άγνωστον  εντός ενός ταβερνείου ο οποίος , προφανώς υπό την επήρειαν οίνου, χάσκων εφώνησεν ψιθυρίζων : «Τινές θεσμικώς εντεταλμένοι δεν πράττουσιν ά οφείλουν, τουλάχιστον επαρκώς».  «Αγαπητέ μου» του απήντησον, «τουναντίον».

Δεν ενθυμούμαι πόσον είχον πιεί, πάντως θα είχον πιεί όσον είναι το πρέπον. Ουδέποτε πίνω πέραν του πρέποντος, και μάλιστα ουχί του πρέποντος κατ’ εμέ, αλλά του πρέποντος γενικώς, διότι το πρέπον είναι κάτι το γενικόν, ως προείρησθαι,  και δεν έχει ειδικάς περιπτώσεις εφαρμογής.»»

Αυτά ανέφερε ο Πέτρος Εσταμπί, ένας όχι και τόσο στα καλά του, κατά γενικήν ομολογίαν πάντα (ομολογίαν την οποίαν δεν ενθυμούμαι τίνι τρόπω  επληροφορήθην), εκπεσών ευγενής -τόσο είχε πέσει χαμηλά, μάλιστα  εις βαθμόν τοιούτον, ό που τα γραφόμενά του αμέσως ο ορθογράφος του Γουόρντ τα κοκκίνιζε, ως διεδίδετο, διαδόσεις άτινας εξ ακροάσεως γνωρίζω και μάλιστα επισφαλούς. 

Δεν τα ανέφερε όλα ταύτα εις εμέ προσωπικώς. Διότι μου ήτο ως πρόσωπον, και παραμένει, άγνωστον. Και αυτό το ίδιο το ονοματεπώνυμόν του μού ήτο παντελώς ανοίκειον. Τα ανέφερε όλα αυτά εις έναν άλλον, μη γνώριμόν  μου, ο οποίος, όπως υποθέτω, διότι και αυτό δεν το λέγω μετά βεβαιότητος, ίσως τα κατέγραψε και τα απέθεσε ενυπόγραφα δια της του εν λόγω ευγενούς υπογραφής, (εάν βεβαίως πρόκειται περί πραγματικώς ευγενούς και περί αληθούς προσώπου, και ουχί περί πλαστογραφημένης υπογραφής και ανυπάρκτου προσώπου, κάτι το οποίον δεν είμαι εις θέσιν να ελέγξω),  εντός ενός ερμαρίου εις χώρον τον οποίον ουδόλως διαχειρίζομαι προσωπικώς, απλώς τυχαίως το ήνοιξα (το εν λόγω ερμάριον) και μάλιστα υπό την επήρειαν ελαχίστης ποσότητος οίνου, πάντοτε της πρεπούσης. Και ιδού και ο λόγος που δεν ενθυμούμαι τον χώρον τον περιλαμβάνοντα το ερμάριον περί ού ο λόγος. Διότι ο οίνος κατά κοινήν ομολογίαν, άλλων πάντα ομολογίαν, και μάλιστα πολλών ίσως, γενικώς βλάπτει. Και εφόσον γενικώς ίσως βλάπτει, βλάπτει και εμέ, έστω και δι΄αυτής της ολίγης πρεπούσης ποσότητος κατά την οποίαν τον καταναλώνω, η οποία, αύτη μικρά ποσότης, εφόσον πράγματι είναι μικρά, ως λέγουν οι ειδικοί μελετηταί της ωφελείας του οίνου,  ωφελεί. Εάν όμως σφάλλουν; 

Σάββατο, Ιουνίου 23, 2012

GER-GRE 0-0


-Πολλή κίνηση… είναι και το ματς…Πάνε από σπίτι σε σπίτι, να φάνε κανένα σουβλάκι και να δουν το παιχνίδι. Ταξί νέκρα. 
-............
-Μόνο γιωταχήδες. Κι ύστερα σου λένε ότι θέλουνε και μεροκάματο και δεν έχει δουλειά το ταξί. Εγώ γιατί είμαι στο δρόμο;
- ………..
-Λες και άμα νικήσουμε θα μας κόψει η Μέρκελ τους τόκους.
-............
-Κοίτα δεξιά την ουρά…. Ενενήντα λεπτά το σουβλάκι. Πριν μια βδομάδα ανοίξανε..... Ενενήντα ο καφές, ενενήντα το χοτ-ντογκ, ενενήντα το σουβλάκι. Από τότε που ανοίξανε αυτά τα «0,90 €» ο κόσμος κάνει ουρές. Διπλοπαρκαρισμένοι, τους βλέπεις; Γι αυτό δεν περπατάει η Θηβών.
-…………
- Με δέκα ευρώ παίρνεις δέκα σουβλάκια και σου περισσεύει και ένα ευρώ. Αλλού για να πάρεις δέκα σουβλάκια θέλεις 20 ευρώ.
-…………
-Γουστάρεις να πούμε έναν καφέ.... πας και  δίνεις ένα ευρώ και παίρνεις και ρέστα. Γουστάρεις χοτ-ντογκ; Πάρε χοτ-ντογκ. Μην πάρεις σουβλάκι. Δίνεις ευρώ, παίρνεις ρέστα. Στα δέκα να πούμε, βγάζεις άλλο ένα.....
-...........
-Ο άλλος, εδώ έχουμε κρίση, και πήγε και από δύο ευρώ και έβαλε το σουβλάκι δύο και είκοσι….Δεν υπάρχει -που λένε- συναιστησία ...... Παντού αναιστησία......
-.............
-Πάντως, απόψε που φυσάει και έχει δροσούλα το ωραίο είναι να έχεις μια μεγάλη βεράντα ρετιρέ, να κάτσεις να την αράξεις στη δροσούλα, να φας το σουβλάκι σου και να δεις το ματς…. Κι ας τη φάμε....

Ταξιτζής διαλεγόμενος μονολογών. Βουβό πρόσωπο εγώ, ξεθεωμένος μετά από δωδεκάωρη ακρόαση εξεταζομένων μαθητών του Ωδείου....  Προς το σπίτι ενώ ανακρούεται ο Εθνικός μας Ύμνος πριν τον προημιτελικό Γερμανία-Ελλάδα για το Γιούρο 2012. 

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2012

Κράτος Προνοίας

- Μη με μαλώσεις…. έκανα μια ζημιά…

-Το άκουσα …..Έσπασες το βάζο;

-Κατά λάθος….

-Φέρε το κομπιουτεράκι… χαρτί και μολύβι….

-Τα ‘φερα..

-Λοιπόν γράφε: Το βάζο το αγοράσαμε 1.500.000 € και είναι ασφαλισμένο για 2.000.000 €. Το είχαμε αγοράσει πριν από 5 χρόνια και κάθε χρόνο πληρώναμε ασφάλεια 50.000 €. Πόσα έχουμε δώσει ως τώρα για ασφάλεια;

-250.000 €

-Πόσα θα εισπράξουμε επί πλέον της αξίας αγοράς του;

-250.000 €

-Τότε αυτό που έκανες κατά λάθος, πώς ονομάζεται;

-Κέρδος.



Κράτος κυρίαρχον

-Έσπασες το βάζο; Κάθαρμααααα…. θα σου πιω το αίμα….

-Γιαγιάααααα….. βοήθειαααααα….

-Δε σε σώζει ούτε ο ίδιος ο Θεός ….

-Όχι με την κρεμάστρα…. μη βαράς….. βοήθειααααααα

-Γιατί το έσπασες;;;;; είσαι γουρούνι;;;;

-Ήμαρτον …… ήμαρτον……

-Πες «ήμαρτον» γαϊδούρι, πες «ήμαρτον»….

-Μη βαράς…. ήμαρτον…. Γιαγιάαααααααα….

-Θα το ξανακάνεις; …. Πες …. θα το ξανακάνεις;;;;

-Γιαγιάααααααα…..

-Γιαγιάδια…. θα σου λιώσω τα κόκκαλα…….

-Μη βαράς …. θα ‘μαι φρόνιμος στην εκκλησία……

-Θα σου τσακίσω τα κόκκαλα …. ο πατέρας σου θαλασσοπνίγεται …..

-Σου λέω θα πάω στην εκκλησία και θα ‘μαι φρόνιμος….

-Τι σου έφταιγε το βάζο; Θα μου πεις; Ε; θα μου πεις που να σου πει ο διάολος…….

-Δεν φταίωωωωω…..

-Θα τις φας φταις δε φταις για να μάθεις……

-Ήμαρτον …..

-Ήμαρτον - ξήμαρτον μου ‘χεις φάει την ψυχή. Θα τα πω χαρτί και καλαμάρι στον πατέρα σου…..

-Μην τα πεις ….. ήμαρτον σου λέω.

-Πες «ήμαρτον»… πες «ήμαρτον»…..

-Γιαγιάαααααα, βοήθειαααααα

Κράτος Λογικής

-Πες μου την αλήθεια, εσύ έσπασες το βάζο;

-Όχι μητέρα. Δύο είναι οι βασικές αιτίες που το βάζο έσπασε: ο νόμος της βαρύτητος και η μοριακή του σύνθεση που καθορίζει τον βαθμό ελαστικότητός του.

-Παιδί μου, πες μου, εσύ το έσπρωξες και έπεσε και έσπασε;

-Εγώ απλώς το έσπρωξα, αλλά δεν ευθύνομαι που έσπασε.

-Δεν γνώριζες εξ αρχής ότι αν σπρώξεις το βάζο, θα πέσει κάτω και θα σπάσει;

-Γνώριζα μετά βεβαιότητος ότι αν σπρώξω το βάζο, αυτό θα μετακινηθεί• δεν ήμουν βέβαιος για το αν θα πέσει, και πολύ περισσότερο για το αν θα σπάσει.

-Η πρόθεσή σου ποια ήταν; Ήθελες να σπάσει το βάζο;

-Πώς θα μπορούσα να ήθελα να συμβεί κάτι για το οποίο δεν ήμουν βέβαιος ότι μπορεί να συμβεί;

-Ναι, αλλά το γεγονός ότι το βάζο έσπασε, σου προσέφερε ικανοποίηση;

-Δεν είμαι βέβαιος, μητέρα, μάλλον ελαχίστην, και όχι ικανοποίηση για αυτήν καθ’ αυτήν την θραύση του και την ζημίαν που αυτή προεκάλεσε, αλλά για το γεγονός του ότι επισώρευσα ακόμα μίαν εμπειρική γνώση η οποία και θα μου χρησιμεύει στο εξής από καθαρά στατιστικήν άποψη.

-Παιδί μου σε συγχαίρω για το φιλέρευνο πνεύμα σου, καθώς και για τον τρόπο που διαχειρίζεσαι τον προφορικόν λόγον και, ειδικότερον, παραθέτεις τα επιχειρήματά σου. Κρίνεσαι δε ανάξιος τιμωρίας.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 31, 2011

Δεν ξέρω / δεν απαντώ ... απολύτως αντικειμενικά με κάθε επιφύλαξη....

Το απάνθρωπο είναι αναμενόμενο, όπως και το αναμενόμενο είναι ορισμένες φορές απάνθρωπο. Επίσης το ηρωικό, μπορεί να αναδειχθεί μέσα από απάνθρωπες συνθήκες, και επίσης να είναι αναμενόμενο. Αλλά και η αδιαφορία κάποιων για το ενδεχομένως ηρωικό ή απάνθρωπο, παρότι αναμενόμενο, μπορεί επίσης να είναι αναμενόμενη. Η αμηχανία μπορεί να αναστείλει την διάθεση απάντησης,  καθώς επίσης η αδιαφορία, αλλά ίσως και μια ηρωική στάση απέναντι στην έννοια του γκάλοπ. Όλα τουρλουμπούκι και απολύτως αντικειμενικά με κάθε επιφύλαξη....

[εξ αφορμής γκάλοπ στο in.gr για το τέλος του Καντάφι]

Κυριακή, Οκτωβρίου 02, 2011

Η εντροπία δεν είναι ντροπή

Οι παρομοιώσεις σε εποχές κρίσης τείνουν κυρίως να αντλούν αναλογίες από την ιατρικήν επιστήμην για να αναλύσουν την κατάσταση ανάγλυφα (σπαρταριστά, το ίδιο κάνει, απλώς το «σπαρταριστά» μου φέρνει ηχητικές εικόνες του σαδιστικού κομπασμού γυρολόγου ψαροπώλη νωρίς το πρωί περιδιαβαίνοντος τις γειτονιές: «έχω ζωντανά ψάρια»). Και θα ήθελα αμέσως να παρέκβω και να πω ότι προσωπικώς δεν θεωρώ την ιατρικήν ως επιστήμην αλλά ως τέχνη, και μάλιστα όπως λέμε «η τέχνη του πεταλωτή», και όχι όπως λέμε «Η Τέχνη της Φούγκας». Ίσως και αυτός είναι ο λόγος που θα εκτραπώ και θα περιγράψω την κρίση, με παραβολήν καθ’ ην εστιάτωρ τις αγοράζει σάπια κρέατα και οι γκαρσόνοι του εν γνώσει τους τα σερβίρουν στους πελάτες, οι οποίοι τα τρώνε αλλά δεν παραπονούνται διότι όλοι είναι συγχωριανοί, μερικοί δε εξ αυτών είναι οι μεσάζοντες προμηθευταί, ενώ οι υπόλοιποι συναλλάσσονται άλλοι πουλώντας ντομάτες και άλλοι πατάτες στο εστιατόριο, ενώ κάποιοι από αυτούς είναι δάσκαλοι στα παιδιά όλων αυτών, και κάποιοι είναι τα ίδια τα παιδιά, και υπάρχουν κι άλλοι ανάμεσα σε αυτούς, για παράδειγμα  ένας γιατρός (που, σύμφωνα με αυτά που λέγαμε πριν, θα πρέπει μισθολογικά να καταταγεί στους ΔΕ και όχι στους ΠΕ - όπως αντιστοίχως ως ΔΕ αμείβονται όλοι μουσικοί που διδάσκουν στα Ωδεία), ένας παπάς και ένας χωροφύλακας, δύο μετανάστες, και μερικοί απόστρατοι γονείς τους, ένας δημοσιογράφος που παρεμπιπτόντως  κάνει τις διακοπές του, γιατί ξέχασα να σας πω ότι ακόμα είναι καλοκαίρι, και δύο δικηγόροι, ο ένας από αυτούς συνταξιούχος - ξαδέρφια μου. Κι άλλος ένας ξάδερφός μου, υπάλληλος στον ΟΤΕ, αλλά του κλείνουν οι περικοπές το υποκατάστημα και πάει ή για εθελουσία ή για μετάθεση. Θα περιμένατε βέβαια να φορέσω τη μαύρη μου κουκούλα και να διαλέξω να στείλω στο απόσπασμα τα γκαρσόνια που δεν καταγγέλλουν τον εστιάτορα, διότι θα ήτο αντιμυθιστορηματικό να υποδείξω κατ’ ευθείαν αυτόν τον εστιάτορα ως φταίχτη, αλλά επίσης χαοτικό να διαμοιράσω το φταίξιμο σε όλους τους πελάτες, ιδίως δε στα παιδιά. Και δεν θεωρώ παράλειψιν το να μην σκεφτώ καν να αναφερθώ στους ενδιαμέσους αλλά και στους αμέσους προμηθευτές. Σκοπεύω, εν τούτοις,  να προσπαθήσω να σας εκπλήξω και να κατηγορήσω ευθέως τον νόμον της εντροπίας, όστις μόνος συντελεί εις την σήψιν των κρεάτων. Τα υπόλοιπα είναι ανθρώπιναι αδυναμίαι.  

-------------------------------------------

Σημειώσεις:

Η Τέχνη της Φούγκας: έργο του Γ.Σ. Μπαχ με αριθμό καταλόγου BWV 1080

ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ μισθολογικά κλιμάκια με βάση το επίπεδο σπουδών. Το γράμμα Ε αντιστοιχεί στη λέξη "Εκπαίδευσης" ένω τα Π, Τ, και Δ στις λέξεις "Πανεπιστημιακής", "Τεχνολογικής" και Δευτεροβάθμιας". Σημειώνεται για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι οι μουσικές σπουδές των Ωδείων στην Ελλάδα, είναι πλήρως αδιαβάθμητες, οι κάτοχοι μουσικών πτυχίων και διπλωμάτων θεωρούνται Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλες τις εργασιακές τους σχέσεις, κάτι που αντιτίθεται και στη συνθήκη της Μπολόνια που ισχύει σε όλη την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση.


Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26, 2011

Τόπο στα νιάτα

Πλατεία Κοραή. Κέντρο Πειραιά. Κι εμείς μεσήλικες. Τριγύρω κρίση.

Τα καφενεία -και μεγάλη τους τιμή να τα αποκαλώ έτσι, διότι πρόκειται για καφετέριες- έχουνε βρει τη λύση: Μικρή αύξηση τιμών και ελάττωση της ποσότητος καθώς και της ποιότητος. Έχουν όμως [ακόμα] κόσμο. Κυρίως ... μεσήλικες.

Το παγκάκι τέσσερα μέτρα απ' το τραπέζι μας.

Τέσσερα ουίσκι των οποίων η συνολική ποσότης δεν ήτο ούτε δυο ουγκιές, και τρία μπουκαλάκια-μερίδες των 187 σαντιλίτρ άσπρο κρασί Ζορμπάς (sic). Βαθμοί 11,8 (αλλά δεν έγραφε ότι είναι ξεθυμασμένο). Ξηροί καρποί και πατατάκια, αυτά που προβλέπει το σέρβις. Σύνολο λογαριασμός 37€.

Την άλλη Κυριακή στο παγκάκι, λοιπόν. Μισό κιλό τσίπουρο και ξηροί καρποί απ’ το σπίτι. Σύνολο 4€, διότι θα φέρουμε ό, τι καλύτερο.

Οι κλεφτές ματιές προς τις περαστικές δεσποινίδες δεν χρεώνονται. Τώρα, αν  καταφρονήσουν με το βλέμμα τους το παγκάκι μας, το πολύ-πολύ  να νιώσουμε ξανά ... φοιτητές.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 14, 2011

project, concept, budget

Τρεις ίδιου χρώματος και σχήματος, αλλά διαφορετικής μάρκας, καραμέλες για  εκείνους τους ελληνόγλωσσους (;) που
(1) ουδέποτε έγραψαν ως μαθητές μιαν εργασία, ή ως επαγγελματίες ανέλαβαν και έφεραν εις πέρας κάποιο έργο ή έστω έφτιαξαν κάποιο [ακριβές] προσχέδιο,
(2) ουδέποτε είχαν κάποια [φαεινή] ιδέα και
(3) ουδέποτε, φυσικά, κατήρτισαν [μετά γνώσεως]  ή διαχειρίστηκαν [συνετά] κάποιον προϋπολογισμό.

Πέμπτη, Ιουνίου 02, 2011

Ο θείος Παύλος

Ο θείος μου ο Παύλος είχε αγοράσει ένα ποδήλατο και εβδομηνταέξι χρονώ γύρναγε τον Πειραιά με το ποδήλατο. Του είχε βάλει φρένα, κλάξον, σημαιάκια, φωσφορίζοντα φωτάκια και ένα προβολέα για τη νύχτα με δυναμό. Μια φορά, μέρα μεσημέρι,  ένας με ένα αυτοκίνητο πήγε να τον κλείσει, αλλά ο θείος μου ο Παύλος που ήτανε μποξέρ και είχε ανακλαστικά, έστριψε με μιας το τιμόνι και γλίτωσε από το τρακάρισμα, αλλά έπεσε κάτω. Αμέσως σηκώθηκε και τον έβρισε γιατί δεν φοβότανε αν ο άλλος τσαντιστεί και πάει να τον πλακώσει στο ξύλο, γιατί σίγουρα ο θείος μου ο Παύλος, τι κι αν ήταν γέρος, θα τον έκανε μαύρο στο ξύλο, όπως είχε δείρει στα νιάτα του και δύο μαχαιροβγάλτες που του κολλήσανε τότε που πέρναγε με τα πόδια τη γέφυρα του Σαν Φραντσίσκο και τους έσπασε στο ξύλο και δεν τους έδωσε φράγκο. Κι ας ήταν ένας από αυτούς μποξέρ πρωταθλητής. Ο θείος μου ο Παύλος ήταν κατηγορία πετεινού, αλλά πολύ δυνατός. Έβαζε κάτω και τους βαρέων βαρών. Και τον εσάπισε στο ξύλο αυτόν στη γέφυρα, τόσο πολύ που το ‘γράψαν και οι ‘φημερίδες της Αμερικής: " Έλλην ναυτικός μποξέρ κατηγορίας πετεινού έδειρε πρωταθλητή βαρέων βαρών Αμερικής".
…………………………………………………..
-Μη μου κολλάς γιατί θα το πω στον ξάδερφό μου που είναι και Μανιάτης και θα σε σπάσει στο ξύλο.
-Και μένα ο ξάδερφός μου είναι Κρητικός.
-Ναι αλλά εμένα ο θείος μου είναι μάγκας στον Περαία.
-Κι εμένα ο δικός μου είναι Αρβανίτης από την Κακιβίγλα.

Τρίτη, Μαΐου 24, 2011

Ζωγράφοι χειρογράφων

Η δουλειά μας -μια απ' όλες- που κάναμε τόσους  αιώνες και που φαίνεται να έπιασε τόπο ήταν αυτή του αντιγραφέα. Αν κάτι μας αναγνωρίζεται ότι προσκομίσαμε ως χριστιανική Ελλάδα στο Ευρωπαϊκόν  πνεύμα (sic), είναι η άψογη ορθογραφία και η καλλιγραφία των αρχαιοελληνικών χειρογράφων. Οι ανατολίτες δάσκαλοι που ταξίδεψαν στην Αναγέννηση λίγο πριν-λίγο μετά την Άλωση, αν κάτι αντικειμενικώς κατάφεραν ήταν όχι μια ακόμη Σταυροφορία, αλλά η προσωπική τους διάσωση. Διότι οι μαθητές τους έγιναν με τη σειρά τους δάσκαλοι πάνω στην ίδια τους την πραμάτεια. Πολύ μετά, οι διδαγμένοι διαφωτιστές μας πρώτιστα πάλεψαν με τον τρόπο διατύπωσης και δευτερευόντως με τα διατυπούμενα - το ότι δεν γίναμε εντελώς τσίρκο μιας αρχαιόπληκτης οπερέτας οφείλεται στο αντίβαρο της Εκκλησίας μας , των υπαιθρίων ηθών και εθίμων μας και σ’ όσους είχαν μάτια να τα δουν κι αφτιά να τα αφουγκραστούν. Αλλά ιδού και που ο νεο-νεοελληνισμός μας, εν τέλει, συνοψίστηκε σε έναν κατασκευασμένο χορό, προϊόν μιας χορογραφίας για μια ταινία - μεταφορά μυθιστορήματος στο σινεμά: Το συρτάκι. Ζορμπά λε Γκρεκ..  Αυτή ήταν όλη η πραμάτεια της σύγχρονης κουλτούρας μας. Προνοητικότατη προτύπωσις μιας οψίμου επιχειρήσεως:  Υπουργείον Πολιτισμού και Τουρισμού. Διότι δεν μπορέσαμε εν τέλει να κατισχύσουμε της κινηματογραφικής εικόνας που οι  φιλέλληνες του 20ου αιώνα απέκτησαν  για μας - ήδη είχαμε προδώσει τις αρχαιολάγνες προσδοκίες που ήθελαν   τα παλληκάρια του 1821 να φοράν χλαμύδες. Αλλά και τώρα βέβαια δεν θα βρεις ούτε έναν μπουζουξή στην Πλάκα – πόσο μάλλον μουστακαλή με κουστουμάκι. Τα περισσότερα μαγαζιά έχουν γίνει αυτοαναφορικά: δια συνεστιάσεις συλλόγων απανταχού Νησιωτών, Ηπειρωτών, Θεσσαλών, Μακεδόνων, Θρακών,  Κρητικών και χαμένων πατρίδων. Οι γνήσιοι (sic) τουρίστες πάνε κατ’ ευθείαν με τσάρτερ στις αμμουδιές. Δεν υφίσταται και δεν νοιάζει κανέναν το κουλέρ-λοκάλ των ταινιών του ’60 . Η μέλλουσα Φλώριδα της Ευρώπης είναι η Ελλάδα. Έπαθλον βορείων συνταξιούχων που αναζητούν θερμά κλίματα για τα αρθριτικά τους. Άνθρωποι αγράμματοι, που δεν συγκινούνται ούτε από πενιές, ούτε από μαρμάρινους  στύλους, ούτε από αρχαία χειρόγραφα, κινούμενοι εν μέσω θαυμαστών αντιγραφέων τους.  Το αστείο βέβαια είναι ότι και οι περισσότεροι αντιγραφείς χειρογράφων –οι οποίοι υπέφεραν επίσης στα γεράματά τους από αρθρίτιδες στα δάχτυλα- ήσαν αγράμματοι. Δεν αντέγραφαν με επίγνωση. Είχαν όμως μία αξιοθαύμαστη δεξιότητα παιδιόθεν κτηθείσα: Ζωγράφιζαν πειθαρχικώς και με ακρίβεια αυτό που έβλεπαν.

Κυριακή, Ιουλίου 18, 2010

"Αυγούστου μοναρχήσαντος", μες στο κατακαλόκαιρο ....

Σέβεσαι το αυτοκρατορικόν διάταγμα και ξεκινάς ...
....εάν και εφόσον "το ΣΥΣΤΗΜΑ" δεν σε σταματήσει εξ αρχής μ' αυτό
 το χαριτωμένον ερυθρογράμματον αποτρεπτικόν ραβασάκι :

Αν όμως  "το ΣΥΣΤΗΜΑ" σού επιτρέψει να ξεκινήσεις, εσύ μην αφήσεις να σε κυριεύσουν ρίγη αισιοδοξίας. Συνήθως μετά την συμπλήρωση του πρώτου πεδίου,  "το ΣΥΣΤΗΜΑ" θα σε σταματήσει  με αυτό εδώ.....


Επανέρχεσαι υπομονετικά μέχρι να εκπνεύσει η διορία ..... Εν τω μεταξύ, για ένα ευχάριστο διάλειμμα,  μπορείς να καλείς το 1500 - ευγενέστατες, σχεδόν καρτερικές δεσποσύνες (διακρίνεις μια διάθεση αμυντική στην ομιλία τους - ποιος ξέρει πόση τηλεφωνική ανώνυμη αγανάκτηση/εκτόνωση εισπράττουν). Θα σε πληροφορήσουν αυτό που ήδη ξέρεις: "το σύστημα είναι προσωρινά εκτός". Κυρίως εκτός είναι ( "το ΣΥΣΤΗΜΑ"), αλλά υπάρχουν και χειρότερα συστήματα (θυμάμαι κάτι άθλια δισμετάβλητα που παίζαμε στο ΠΡΟ-ΠΟ κυνηγώντας το 11αρι).

Δεν απογοητεύεσαι.
 Έχεις ακόμα περιθώριο χρόνου...
Ωστόσο, έστω υποσυνείδητα,
δεν μπορείς να μη φοβάσαι
 ότι αύριο μεθαύριο μπορεί
 να σε προλάβει
η σφαγή των νηπίων ....

Πέμπτη, Μαΐου 13, 2010

κουτσομπολιό ....

Το είδα με τα μάτια μου: Ο Φιντίας και ο Αριστογείτων βγαίνανε νωρίς χτες  το απόγευμα με διαφορά δύο λεπτών από μία πολυκατοικία στο Μετς με τα μαλλιά ανάκατα και αναψοκοκκινισμένοι ...

Εδώ ο Δάμων κι Φιντίας σε ένα ευτυχισμένο στιγμιότυπο,
προτού νέφη σκιάσουν τη σχέση τους.
Στα δεξιά ο Διονύσιος των Συρακουσσών.
Αυτό που βεβαίως αναρωτιέται κάποιος είναι: τώρα που πιάσαν τους γιατρούς θα πιάσουν και τους έφορους που τόσα χρόνια δεν πιάναν τους γιατρούς;

Τετάρτη, Μαΐου 05, 2010

Κυριακή, Μαΐου 02, 2010

Οι μαγικές συνέπειες των αντικατοπτρισμών τής Ουτοπίας

«Αυτά που ζητάτε, τα παραπάνω από αυτά που έχετε, είναι Ουτοπία», μας έλεγαν χτες.

-Μα τι ζητάμε; Ούτε τα μισά των μισών από αυτά που έχουν οι άλλοι παραπάνω από μας.

Αυτοί δεν έδειξαν να θυμώνουν. Αντιθέτως άκουσαν τις διαμαρτυρίες μας με ένα χαμόγελο συμπάθειας. Πήραν ένα μπαλόνι, το φούσκωσαν, και κολακεύοντας κάθε αυταρέσκειά μας, το ντύσανε έτσι που να μοιάζει ίδια η Ουτοπία μας κι ακόμα ωραιότερη. Και την έβγαλαν στο μπαλκόνι να την δούμε και να την χειροκροτήσουμε.
Κάτι ξέρανε. Γιατί μόλις καθρεφτίστηκε στα μάτια μας, ως διά μαγείας εξαφανίστηκε, αφήνοντας πίσω το είδωλό της ανεστραμμένο να ξεκολλάει απ' τον αμφιβληστροειδή μας, να ξεπροβάλλει απ' την κόρη μας και να παίρνει τη μορφή πραγματικότητας. Και …. παφφφφ ….., χάσαμε από αυτά που είχαμε τόσα, όσα ακριβώς γυρεύαμε να έχουμε παραπάνω.

Αλλα αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στο άλλο που μας λένε από σήμερα χασκογελώντας πίσω από δάκρυα:

«Μην κοιτάτε προς τα πίσω. Το χτες είναι … Ουτοπία, και τώρα πια ξέρετε, άμα καθρεφτιστεί στα μάτια σας τι θα συμβεί ...».

Τετάρτη, Απριλίου 28, 2010

Όλα στο σφυρί.....

Πωλείται  αντί ενός  χρυσού, εις εξερχομένους του μεσαίωνος πελάτας,  διαίρεσις τόνου μείζονος εις δύο άνισα μέρη δια της Διδυμίας μεθόδου γινομένου επιμορίων λόγων,  ήτοι 8/9[=16/18]=16/17*17/18. Με την αγοράν αυτήν, ως δώρον παραλαμβάνετε και την Πυθαγόρειον διαίρεσιν αυτού εις λείμμα 243/256 και αποτομήν 2048/2187, (η αποστολή γίνεται με κούριερ / χρέωση 300 δισεκατομμύρια €). Και τα δύο αυτά προϊόντα μπορούν να σας βοηθήσουν στην εξέλιξιν της μουσικής σας.

(χωράφια δεν πουλάμε, το google μετερχόμεθα - τι είναι του ανθρώπου και όχι των εθνών κάνει σαν να μην  ξέρει κανείς)

Κι όσοι φιλόμουσοι δεν ήσασταν στην συναυλία αφιέρωμα στον Θόδωρο Αντωνίου που έκανε η Ορχήστρα των Χρωμάτων, πιστεύω, χάσατε.....

Τετάρτη, Αυγούστου 13, 2008

Συσκευ..Aσία




Ποιό από τα δύο κοριτσάκια έχει [ωραιότερη] φωνή;
... Ε, μα το πιο όμορφο, ... το πεταχτούλι.
Διότι, η ομορφιά πρέπει να είναι ισοπεδωτικά εξωτερική.
Φαίνεται, ακόμα και στην πολύκοσμον Κίνα, είναι δύσκολο να βρεις αυτό που ακριβώς γυρεύεις ... σκηνοθέτα μου (κλικ).

Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008

Αφύπνιση


Με ξύπνησαν τα τρακτέρ.
Πολλή φασαρία κάνουν.
Σσσσσσσσσσσσσ..............


Τετάρτη, Ιουνίου 18, 2008

Δευτερολογία για ένα εναλλακτικό μποϋκοτάζ στην ακρίβεια



"ΜΗΔΕΝΙ ΣΥΜΦΟΡΑι ΟΝΕΙΔΙΣΗιΣ"

Η πρότασή μου είναι βασισμένη στην αρχή της αυτοδιόρθωσης των [οικο]συστημάτων - είναι φυσιοκρατική. Απλώς χρειάζεται λίγο υπομονή.
Προτείνω λοιπόν, να μην μποϋκοτάρουμε τίποτα. Αντιθέτως να ευχόμεθα, ει δυνατόν να συμβάλλομεν με πλήρη ανοχή, ώστε το ταχύτερον να ακριβύνουν τα βασικά είδη. Διότι είναι βέβαιο ότι αν το γάλα φτάσει τα 6 € και τα μακαρόνια τα 10 €, θα περιορίσουμε μέχρι αναγκαστικά να περικόψουμε εντελώς την αγορά εκλεκτών κρασιών. Με αυτό τον τρόπο θα μποϋκοταριστούν εκ των πραγμάτων τα εκλεκτά κρασιά και η τιμή τους θα πέσει. Όσοι σχετίζονται με τον κύκλο παραγωγής , συσκευασίας και διανομής εκλεκτών κρασιών, θα μετριάσουν τας απολαβάς των και τα κέρδη των, συνεπώς θα έχουν πλέον μειωμένη την δυνατότητα αγοράς γάλακτος και μακαρονιών. Οπότε, θα μποϋκοταριστούν εκ των πραγμάτων στον αντίστοιχο βαθμό το γάλα και τα μακαρόνια και οι τιμές τους να είστε βέβαιοι θα πέσουν κάτω του ενός ευρώ.
Την ημέρα εκείνη είστε όλοι καλεσμένοι μου να πιούμε εκλεκτά κρασιά που θα έχω αγοράσει από το περίσσευμα των αγορών μου σε γάλα και μακαρόνια.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)