Παρασκευή, Μαΐου 09, 2008

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ

μουσική ανάγνωση μιας ελαιογραφίας του γρηγόρη σεμιτέκολο (1997, 60 x 100 cm).



Πολλές φορές, περιδιαβαίνοντας τα μεταμουσικά τοπία του Γρηγόρη Σεμιτέκολο, βλέπω να αναδύεται ο ήχος ενός όμποε. Αναζητώντας μια γλώσσα μέσα στον κόσμο της μικροτονικής μουσικής, πριν ένα μήνα έγραψα ένα κομμάτι για σόλο όμποε. Μέσα από την ηλεκτρονική μακέτα του, άκουσα να αναδύεται ένας αγαπημένος μου πίνακας του Γρηγόρη. Αποπειράθηκα μιαν ανάγνωσή του σε αυτό το βιντεάκι.



Το κομμάτι το αφιέρωσα στον φίλο μου συνθέτη dsyk, άλλωστε προέκυψε μέσα από μια μεταμεσονύκτια τηλεφωνική μας συζήτηση. Προσμένω μία ζώσα ερμηνεία από τον εξαίρετο ομποΐστα Κώστα Τηλιακό. Στο βιντεάκι αυτό χρησιμοποιώ την αρκετά πειστική ηλεκτρονική μακέτα.




4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από όμποε "εν κατέω πράμα", μα φαντάζουν δυσκολόπαιχτα όλα τούτα τα ανεβοκατεβάσματα.
Ο τρόπος, έξω από τα μικροτονικά στοιχεία που δεν αντιλαμβάνομαι για να προσδιορίσω από την ακρόαση και μόνο, με έκανε να φέρω κάποια σημεία στο μυαλό μου παιγμένα σε έγχορδο νυκτό. Ίσως λόγω περισσότερων ακουσμάτων από έγχορδα.

Όπως και νά 'ναι, το κομμάτι είναι από τα πιο όμορφα [κατά την (α-)προσωπική μου άποψη] που έχουν παρουσιαστεί στο διαδίκτυο. Ευχαριστώ πολύ.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Ευχαριστώ, φίλε.

Το μικροτονικό δεν είναι αξία για να θαμπώνει. Αν ακούγεται ωραία κάτι, τότε, να κι αν είναι να κι αν δεν είναι ό, τι λέει ότι είναι.

Dimitri Sykias είπε...

Να σε ευχαριστήσω κι από εδώ για το πολύ ιδιαίτερο αυτό κομμάτι. Θα πρότεινα να εκθέσεις τις σκέψεις σου μέσα από ένα άρθρο στο ιστολόγιο σου για την μικροτονική μουσική. Παρόλο που έχει περάσει τουλάχιστον ένας αιώνας από την χρήση των μικροτόνων στην δυτική μουσική, δεν υπάρχει ακόμη μια στέρεα θεωρία επί του θέματος.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Ξέρεις dsyk ότι η θεωρία πρέπει πρώτα να γίνει στέρεα πράξη και μετά να διατυπωθεί. Για την ώρα είναι τόσο θολή μές στο μυαλό μου που ξεθολώνει μόνον όταν γράφω και ακούω. Θα έρθει και εκείνη η ώρα, αλλά μετά από αρκετά έργα. Θα μπορούσα όμως να πω ότι βαδίζω
(δι)αισθητικά, κάτι που θεωρώ αρκετά ασφαλές αυτή την περίοδο.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)