Τετάρτη, Ιουλίου 13, 2005

ΜΠΙΣΚΟΤΕΛΙ Ή ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ (μετακατοχικόν)

Το έφτιαχνα μικρός. Κάθε Κυριακή.
Σε ποτήρι του νερού κυλινδρικό, σαν αυτά που έχουν ακόμα μερικά παλιά καφενεία.
1/3 ζαχαρούχο γάλα Βλάχας.
Νερό ζεστό 2/3.
5 κουταλιές (του γλυκού, γιατί θα μπορούσε να είναι και της σούπας) ζάχαρη.
Μπισκότα γεμιστά Παπαδοπούλου σοκολάτας.
Τα έλιωνα μες στο γάλα, σχεδόν όλο το μεγάλο πακέτο.
Γινόταν ένας πάγγλυκος πολτός που τον έτρωγα έχοντας ήδη μαστουρώσει από τις πέντε (ιερός αριθμός) πρώτες κουταλιές.
Ήμουνα παχουλό παιδάκι, αλλά ευκίνητο.
Έπαιζα τερματοφύλακας και είχα πολύ καλή αντίληψη και γρήγορες εκτινάξεις. Τις απέδιδα στο μπισκοτέλι.
Μετά αδυνάτισα τελείως.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εγώ έβαζα και μερέντα στις αυτοσχέδιες συνταγές μου

Αστραδενή είπε...

Κάποιοι λένε πως η ζάχαρη μπορεί να σε τρελάνει!

nikitas είπε...

to tros kai pethaineis apo tin uperglikaimia

0comments είπε...

Με ψωμί σε πιάτο παπάρα κάθε πρωί μέχρι το τέλος του δημοτικού. ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΖΑΧΑΡΟΥΧΟ ΓΑΛΑ ΒΛΑΧΑΣ!

Ανώνυμος είπε...

cseris ti simainei Θαρσείν χρη; Αλλαξε το ονομα ρε νουμερο

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)